Këshillat e fuqishme për jetën nga njeriu që vdiq 24 vjeç

Kemi aq shumë nga jashtë, por ndjehemi kaq bosh dhe të humbur në brendësi. Ne lejojmë që mendjet tona të na mbajnë natën vonë, duke menduar për gjërat që në të vërtetë nuk kanë rëndësi, siç janë faturat, paratë, çka mendojnë të tjerët për ne, etj.

Pse ia bëjmë këtë vetës?

Natyrisht, asnjëri prej nesh nuk e di përgjigjet dhe çfarë na ndodh pas kësaj jete, dhe ne të gjithë jemi hedhur në të njëjtën varkë. Megjithatë, si e lundrojmë këtë jetë dhe zgjedhjet që bëjmë përgjatë rrugës, përcaktojnë karakterin dhe ekzistencën tonë.

Përvojat dhe zgjedhjet tona na formojnë, por shumë prej nesh e kalojnë jetën tonë të mbyllur në angazhime për të kapur para dhe fuqi dhe stabilitet në vend që të gërmojmë thellë brenda nesh. Tani nuk ka rëndësi për ju tani çfarë bëni me çdo ditë të jetës suaj, por ndoshta kjo këshillë nga një person që a vdekur në moshën 24 vjeçare do t’ju japë një “telefonatë” zgjimi.

“Unë jam vetëm 24 vjeç, megjithatë kam zgjedhur tashmë lidhjen time të fundit. Është ai që unë do të vesh në funeralin tim disa muaj prej këtij momenti. Mund të mos përputhet me kostum, por mendoj se është e përkryer për rastin.

U diagnositfikova vonë me kancer për të pasur shpresa për një jetë të gjatë, por kuptova se gjëja më e rëndësishme për vdekjen është të siguroheni që ta lini këtë botë pak më të mirë se sa ishte para se të keni ekzistuar me kontributin tuaj. Mënyra se si kam jetuar deri tani, ekzistenca ime ose më saktësisht humbja e saj, nuk do të ketë rëndësi, sepse kam jetuar pa bërë ndonjë ndikim.

Kur mësova se sa kohë kisha lënë, megjithatë, u bë e qartë se cilat gjëra janë vërtet të rëndësishme. Pra, po ju shkruaj për një arsye egoiste. Unë dua të jap kuptim për jetën time duke ndarë me ju atë që kam realizuar:

Mos e humbni kohën tuaj në punët që nuk i pëlqeni. Është e qartë se ju nuk mund të keni sukses në diçka që nuk ju pëlqen. Durimi, pasioni dhe përkushtimi vijnë lehtësisht vetëm kur e doni atë që bëni.

Është budallallëk të kesh frikë nga mendimet e të tjerëve. Frika dobëson dhe ju paralizon. Nëse e lëshoni atë, ai mund të përkeqësohet çdo ditë derisa të mos mbetet asgjë nga ju, por një guaskë e vetes. Dëgjoni zërin tuaj të brendshëm dhe shkoni pas tij. Disa njerëz mund t’ju konsiderojnë të çmendur, por disa madje mund të mendojnë se jeni një legjendë.

Merrni kontrollin e jetës tuaj. Merrni përgjegjësinë e plotë për gjërat që ju ndodhin. Kufizoni zakonet e këqija dhe përpiquni të bëni një jetë më të shëndetshme. Gjeni një sport që ju bën të lumtur.

Vlerësoni njerëzit rreth jush. Miqtë dhe të afërmit tuaj gjithmonë do të jenë një burim i pafund i forcës dhe i dashurisë. Kjo është arsyeja pse ju nuk duhet t’i merrni ato si të mirëqena.

Është e vështirë për mua të shpreh plotësisht ndjenjat e mia për rëndësinë e këtyre realizimeve të thjeshta, por shpresoj që ju të dëgjoni dikë që ka përjetuar sa kohë të çmuar.

Unë nuk jam i mërzitur sepse e kuptoj se ditët e fundit të jetës sime janë bërë kuptimplote. Më vjen keq që nuk do të jem në gjendje të shoh shumë gjëra të mrekullueshme që duhet të ndodhin në Botë.

Ne kujdesemi aq shumë për shëndetin dhe integritetin e trupit tonë, saqë deri në vdekje, nuk vërehet se trupi është asgjë më shumë se një kuti – një parcelë për të dhënë personalitetin tonë, mendimet, besimet dhe synimet e kësaj bote. Nëse nuk ka asgjë në këtë kuti që mund të ndryshojë botën, atëherë nuk ka rëndësi nëse ajo zhduket. Unë besoj se ne të gjithë kemi potencial, por gjithashtu duhet të keni shumë guxim për ta realizuar atë.

Lini një shenjë në këtë botë. Bëni një jetë domethënëse, çfarëdo përkufizimi që ka për ju. Shko drejt saj. Vendi ku po lëmë është një shesh lojrash i bukur, ku gjithçka është e mundur. Megjithatë, ne nuk jemi këtu përgjithmonë. Jeta jonë është një shkëndijë e shkurtër në këtë planet të vogël të bukur që fluturon me shpejtësi të pabesueshme në errësirën e pafund të universit të panjohur. Pra, shijoni kohën tuaj këtu me pasion. Bëni interesante.

Faleminderit!”