Pylli misterioz i fëmijëve të zhdukur që ka tronditur Shtetet e Bashkuara të Amerikës

Misteret, parregullsitë dhe vdekjet e pazgjidhura këtu përhumbin peizazhin dhe mbajnë gjurmë të paqarta që vazhdojnë të ngatërrohen dhe të lëkunden. Një vend i tillë është një shtrirje e shkretëtirës së përafërt dhe maleve jashtë qytetit të Los Anxhelos, Kaliforni, në Shtetet e Bashkuara, e cila nuk ishte e njohur pwr raste tw tilla të çuditshme, frikacakët e fëmijëve të vegjël që kanë mbetur të pazgjidhura deri më sot dhe vazhdojnë të nxisin diskutimin dhe debatin, transmeton lajmi.net.

Shtrirë në Los Anxhelos, në Kaliforni jugore, janë Malet San Gabriel dhe Malet Sierra Pelona, ​​dhe brenda kësaj hapësire të gjerë të shkretëtirës, ​​jo larg nga xhungla urbane e Los Anxhelosit aty pranë, gjendet Parku Kombëtare i Pyjeve. Në një sipërfaqe totale prej 700,176 hektarë (1,094.0 sq mi, 2,833.5 km2) në pyll përfshinë pjesë të mëdha të tokave të mbrojtura që mbeten në kushte jashtëzakonisht të pacenuara duke pasur parasysh afërsinë e tyre me një metropol aq të populluar sa Los Anxhelos. Ky është një destinacion i popullarizuar rekreativ për njerëzit nga e gjithë rajoni, dhe është i njohur për shkretëtirën e saj të thyer dhe të paprishur.

Në gusht të vitit 1956, 11-vjeçarja Brenda Howell po vizitonte zonën nga Karolina e Veriut për të parë motrën e saj. Në mëngjesin e 6 gushtit, 1956, të dy fëmijët vendosën në biçikletat e tyre për të eksploruar në zonën e San Gabriel Canyon, pranë Glendora Mountain Road. Ata kurrë nuk do të shiheshin mw përsëri. Kur të dy fëmijët nuk u kthyen, u bë një kërkim masiv i zonës nga një forcë e përbashkët e personelit të policisë dhe të Marinës, si dhe qindra vullnetarë, të cilët pastruan shkretëtirën duke kërkuar ndonjë shenjë të tyre, por pas ditëve të kërkimit ata ishin vetëm në gjendje të gjenin biçikletwn e Brendas dhe xhaketën e Donald, të cilat u gjetën pranë Morris Dam, rreth një milje larg nga ku ata ishin parë për herë të fundit. Dy muaj më vonë, biçikleta e Donald do të gjendet edhe në Shkollën Fillore “Glendora”, ku një student pohoi se e kishte gjetur atë në pyll, jo shumë kohë pasi të dy ishin zhdukur. Asnjë dëshmi tjetër nuk u gjet, dhe ishte sikur të ishin zhdukur thjesht në ajër të hollë, transmeton lajmi.net.

Një vit më pas, në pranverën e vitit 1957, do të kishte një tjetër zhdukje të habitshme në zonë. Më 23 mars 1957, Eldon Bowman dhe vëllai i tij Gordon Wicks po merrnin një shetitje në Arroyo Seco në Altadena të Kalifornisë, së bashku me fëmijët e tyre të vegjël, më i moshuari që ishte 8 vjeç Tommy Bowman. Në një moment gjatë ecjes, Tommy vrapoi përpara dhe u zhduk nga sytë rreth një kthese, por kur pjesa tjetër rrumbullakoi të njëjtën kthesë vetëm pak çaste më vonë, djali nuk shihej askund. Në të vërtetë, ai nuk është parë që atëherë.

Familja fillimisht supozonte se ai duhet të ishte aty pranë, pasi ai sapo ishte atje dhe shtëpia e tyre ishte vetëm rreth një milje larg, por duke thirrur emrin e tij nuk morën përgjigje dhe autoritetet u njoftuan së shpejti. Kwrkimet shumë shpejtë mbuluan zonën dhe u mendua se Tommy nuk mund të ketë shkuar shumw larg dhe së shpejti do të jetë kwtu, por si kërkimi shtrirë në një javë dhe më shumë, duke përdorur personelin terren, avionët dhe njësitë e qenit, asnjë shenjë e Tommy Bowman nuk u gjenden. Ai sapo kishte ikur, dhe ishte sikur ai të dilte nga faqja e dheut, duke lënë policinë krejtësisht të hutuar. Gjurma e vetme e mundshme në këtë rast erdhi 2 javë pas zhdukjes së pashpjegueshme, kur një letër e panjohur anonime arriti në shtëpinë e familjes Bowman duke pretenduar se djali ishte akoma gjallë dhe në shoqëri me një mashkull të paidentifikuar të rritur dhe një letër tjetër do të thoshte se ai jetonte në Oklahoma, por është e paqartë nëse këto ishin çifte të vërteta ose jo, dhe ata përfundimisht çuan askund.

Tommy Bowman nuk është gjetur kurrë.
Fëmija tjetër që u zhduk në pyll ishte 6 vjeçari Bruce Howard Kremen, i cili ishte në një udhëtim me kampe me YMCA së bashku me një grup të madh të përbërë nga 80 fëmijë dhe të rritur të tjerë në Buckhorn Flat në Kodrën Kombëtare të Anxhelos. Më 12 korrik 1960, Bruce dyshohet se po udhëtonte me disa fëmijë të tjerë dhe një mbikëqyrës të rritur rreth 300 metra nga kampi, kur u lodh dhe u dërgua përsëri për të pushuar në kamp, ​​i cili ishte ende në vend. Kur djali sapo kishte arritur në kamp, ​​mbikëqyrësi u kthye për të vazhduar me fëmijët e tjerë, por Bruce kurrë nuk arriti në destinacionin e tij. Kur u kuptua se ai ishte zhdukur vetëm pak minuta më vonë, grupet kryen kërkime të gjera, të cilët më pas do të bashkoheshin me policinë dhe vullnetarët, por asnjë shenjë nuk u gjet. Autoritetet në atë kohë besonin se Bruce kishte humbur në pyll dhe u takua me një farë rreziku, pasi terreni ishte i rrezikshëm me shkëmbinjtë e saj të shpeshtë dhe shasms, por askush nuk e dinte me siguri dhe dhe trupi i tij nuk u gjet kurrë.

Këto raste do të mbeten enigmatika twrw jetw, pa asnjë lidhje të re apo prova të zbuluara deri më 6 mars 1970, kur një burrë i quajtur Mack Ray Edwards, 51 vjeç, u fut në stacionin Foothill të Departamentit të Policisë në Los Anxhelos dhe me qetësi pranoi të abuzonte seksualisht dhe të vriste 6 fëmijë Midis viteve 1953 dhe 1970, me dy prej emrave që ai përmendi ishte i zhdukur Brenda Howell dhe Donald Baker. Kur policia e befasuar pa fund me këto raste të ftohta, ata i kërkuan Edwardsit t’i çonin aty ku i kishte fshehur trupat, për të cilën pranoi. Sidoqoftë, kur ai i udhëzoi në vend, jashtë Rrugës së Malit Baldy, nuk kishte asnjë shenjë që asnjë organ të kishte qenë ndonjëherë aty dhe ai nuk do të akuzohej për zhdukjet e Brenda dhe Donald.

Sidoqoftë, Edwards u zbulua se ishte një vrasës serioz i fëmijëve dhe përfundimisht do të dënohej për tre vrasje që ai ishte akuzuar, ato të Gary Rochet, Donald Allen Todd dhe Stella Darlene Nolan, dhe u dënuan me vdekje, por ai u dyshua se ishte përgjegjës për zhdukjet dhe vdekjet e tjera, përfshirë Brenda Howell, Donald Baker, Tommy Bowman dhe Howard Kremen, ndër të tjera. Në të vërtetë, gjatë gjykimit të tij dhe derisa ishte në burg Edwards në mënyrë të hapur dhe këmbëngulëse pohonte se ai ishte prapa të gjitha këtyre, dhe shpesh mburrej që kishte vrarë deri në 18 fëmijë në të gjithë Los Anxhelos County, ku operonte me pajisje të rënda si punëtor ndërtimi i autostradës. Për fat të keq nuk kishte dëshmi për ta lidhur atë me ndonjë nga këto, dhe ai do të vriste veten në qelinë e tij në Rreshtin e Vdekjes në burgun e San Quentin duke varur veten me një kordonin elektrik përpara se të mund të gjykohej ndonjëherë për ndonjë prej tyre. Çuditërisht, jo shumë kohë para vetëvrasjes së tij, Edwards shkroi një letër që shkëpuste shumicën e këtyre rrëfimeve, duke fajësuar vdekjen në një individ misterioz që e quajti “Billy the Cripple”, por autoritetet e hodhën poshtë këtë rrëfim.

Vdekja e Edwards nuk ishte fundi i hetimeve për shumë njerëz, si me departamentin e policisë ashtu edhe me kërkuesit e pavarur, të cilët në mënyrë të vendosur besojnë në dritën e provave se ai ishte përgjegjës për mënyrën e mistershme të Howell, Baker, Bowman dhe Kremer, Dhe ata vazhdojnë të hulumtojnë atë. Megjithëse këto raste mbeten zyrtarisht të hapura dhe herë pas here ndiqen me interes të madh, trupat e Brenda Howell, Donald Baker, Tommy Bowman dhe Howard Kremen nuk janë gjetur kurrë dhe zhdukjet e tyre mbeten të pazgjidhura.

A ishin shëmtimet e çuditshme në Kodrën Kombëtare të Los Anxhelosit, bërja e Mack Ray Edwards? A ishte dikush tjetër? Apo këta fëmijë thjesht humbasin dhe i dorëzohen elementeve dhe rreziqeve të shumta natyrore të zonës? A ishte diçka tjetër tërësisht? Çfarë ndodhi me këta fëmijë? Çfarëdo që të jetë rasti, është shumë e çuditshme që ata u zhdukën kaq plotësisht në një hapësirë ​​kaq të shkurtër kohe. Në disa prej këtyre rasteve, të tilla si ato të Bowman dhe Kremer, viktimat ishin larg nga sytë për minuta të thjeshta, por nuk ishin në gjendje të gjendeshin pavarësisht nga përpjekjet e menjëhershme intensive të kërkimit. Nëse kjo ishte puna e Edwards, atëherë ai ishte shumë i mirë me atë që ai bëri në mënyrë kaq të vendosur krimet e tij dhe rrëmbyen këta fëmijë praktikisht në pamje të plotë të dëshmitarëve. Ndoshta me kalimin e kohës do të kemi përgjigjet për atë që u bë nga këta fëmijë të humbur, por deri atëherë ata do të vazhdojnë të ndjekin analet e rasteve të çuditshme dhe të pazgjidhura të personave të zhdukur, dhe Anadoll National Forest do t’i mbajë afër sekretet e tij të errëta. /Lajmi.net/